σαλικοζίτης

ο, Ν

(φαρμ.) ετεροζίτης ο οποίος εκχυλίζεται από τους φλοιούς τής ιτιάς και τής λεύκας, υδρολύεται προς γλυκόζη και σαλικυλική αλκοόλη και έχει αναλγητικές ιδιότητες, γνωστές ήδη από την αρχαιότητα.